Ogród zimą

 

Jak dbać o ogród zimą?

 

 

 

Ciepła zima wbrew pozorom wcale nie jest dobra dla roślin.

 

Zima dla roślin uprawianych w ogrodach to zwykle trudna pora roku. Niskie temperatury i brak słońca nie sprzyjają wegetacji, dlatego większość z nich przechodzi w okres spoczynku i zapada w głęboki sen. Jeśli pogoda jest odpowiednia, często pada śnieg, wiatry nie są zbyt silne, słońce nie przygrzewa zbyt mocno i panuje umiarkowany mróz, rośliny nie ucierpią z powodu zimna, przegrzania i suszy, a dodatkowo mogą zostać uwolnione od uciążliwych szkodników i patogenów, dla których mróz bywa zabójczy. Dla niektórych gatunków okres chłodu jest nawet niezbędny do prawidłowego rozwoju, gdyż tylko wtedy mogą zawiązać zdrowe, silne pąki, z których w sezonie wiosenno-letnim rozwiną się nowe, mocne pędy i liczne kwiaty.

 

Sytuacja przedstawia się znacznie gorzej, kiedy zima jest wyjątkowo ciepła. Pozornie mogłoby się wydawać, że dla roślin to dobra wiadomość, ale w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Uprawiane w naszych ogrodach gatunki roślin, w zdecydowanej większości przystosowane są przez naturę do przetrwania zimy i w odpowiedni sposób się do niej przygotowują (m.in. zwalniają procesy życiowe, zrzucają liście, gromadzą składniki odżywcze w częściach podziemnych). Kiedy jednak pogoda bardziej przypomina jesień niż zimę, ich cykl życiowy zostaje zaburzony, przez co robi się spore zamieszanie. Rośliny są zdezorientowane i nie wiedzą, co się dzieje. Z jednej strony temperatury są dodatnie, z drugiej jednak brakuje słońca, a dni są krótkie, więc wegetacja nie może się w pełni zacząć. W czasie ciepłej zimy wiele roślin się rozhartowuje i kiedy przytrafią się okresy z niespodziewanym, silniejszym mrozem, ich częściowo wybudzone ze snu tkanki przemarzają, a rośliny słabną lub nawet zamierają. Najgorzej przedstawia się sytuacja roślin okrytych na zimę ciepłymi osłonami. Pod nimi robi się duszno, ciepło i wilgotno, dlatego masowo zaczynają rozwijać się choroby grzybowe. Rośliny pod okryciami duszą się i zaparzają, co jest dla nich katastrofalne w skutkach. Należy zatem doglądać ogród również zimą! Jeśli na domiar złego, ciepła zima skąpi opadów, sytuacja staje się jeszcze gorsza. Cierpią na tym przede wszystkim rośliny zimozielone, które przez cały rok prowadzą wegetację. Zimą wprawdzie ich procesy życiowe zwalniają, ale woda w tkankach nadal krąży i paruje z zielonych liści w wyniku transpiracji. Jeśli rośliny nie mogą uzupełnić jej niedoborów, bo w podłożu wody brakuje lub jest zamarznięta, zaczynają cierpieć z powodu suszy fizjologicznej. Zjawisku sprzyja ciepła, sucha pogoda i wysuszające wiatry, dlatego rośliny zimozielone ciepłej, suchej zimy mogą nie przetrwać. Kolejny problem to brak opadów. Rośliny, które zrzuciły liście na zimę i przeszły w stan spoczynku, zbytnio na tym nie ucierpią, ale gatunki zimozielone mogą takiej sytuacji nie przetrwać. Dlatego też w czasie ciepłej, suchej, zimowej pogody, co jakiś czas powinniśmy sprawdzać wilgotność podłoża i w razie potrzeby podlać rośliny. Oczywiście nie możemy podlewać ich tak intensywnie, jak w czasie upalnego lata lub suchej wiosny, bo zimą rośliny aż tyle wody nie potrzebują i jej nadmiar może im zaszkodzić. Podlewajmy je więc bardzo umiarkowanie, pilnując, aby podłoże było jedynie lekko wilgotne, ale nigdy mokre.

 

Opracowano na podstawie Wielkiej księgi ogrodnika i działkowca, poradnika Działkowiec i Ogrodu Marzeń

 

_____________________________

 

Co zrobić z gwiazdą betlejemską po Świętach?

 

 

Niektórzy po świętach wyrzucają tą piękną roślinę, innym ona marnieje, bo źle ją nawożą, a innym rośnie prze kilka lat. Oto kilka rad, co zrobić jeśli ma dalej pięknie wyglądać.

 

Po kilku tygodniach od zakupu czerwone liście zaczną zielenieć – nie należy się tym martwić, bo to w pełni naturalne. Część liści zacznie zasychać i opadać. Należy skrócić wtedy roślinę do wysokości ok. 15 cm - to pozwoli na ładne rozkrzewienie się. Można pozwolić jej także na swobodny wzrosty.

 

Suche powietrze w pomieszczeniu może doprowadzić do brązowienia brzegów liści lub nawet do ich opadnięcia. Z tego powodu należy stawiać doniczki z miniaturowymi kwiatami z dala od grzejników i kaloryferów. Szczególnie szkodliwe jest dla gwiazdy przesuszenie oraz zbyt obfite podlewanie. Doniczka, w której rośnie nasza gwiazda betlejemska musi mieć otwory odpływowe. Do podlewania gwiazdy betlejemskiej można użyć wody z kranu, ale powinna być ona odstała, ponieważ musi być o temperaturze pokojowej. Jeśli woda będzie zbyt zimna, roślina może doznać szoku termicznego. To, jak często należy podlewać, zależy od temperatury i wilgotności powietrza w pomieszczeniu, w którym stoi roślina. W ogrzewanych mieszkaniach ziemia w doniczce może przesychać dość szybko i potrzebne jest częstsze podlewanie. Najlepiej każdego dnia sprawdzić palcem, czy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce nie przeschła – jeśli jest sucha do głębokości 2 cm, to roślinę trzeba podlać. Roślinę można podlewać z góry, wlewając wodę na podłoże w doniczce lub od dołu wlewając wodę do podstawki, Woda powinna być wlewana stopniowo, aż bryła korzeniowa zostanie równomiernie nawilżona, ale nie nasączona wodą.
Gdy tylko woda wypłynie z otworu odwadniającego, należy wstrzymać podlewanie, a nadmiar wody z podstawka usunąć w ciągu 15 minut.

 

Latem można wystawić naszą zadbaną gwiazdę na zewnątrz, jednak stanowisko nie powinno być zbytnio nasłonecznione, aby nie przypalić jej delikatnych liści. W tym czasie roślina będzie całkowicie zielona, jednak trzeba ją wspomóc nawozem do roślin kwitnących. Aby roślina wybarwiła liście ponownie potrzebuje krótkiego dnia - t.j. nie więcej niż 10 godzin światła dziennie. Najlepszym sposobem uzyskania ładnego wybarwienia jest nałożenie na roślinę nieprzepuszczającego światła wiaderka bądź kartonu - na 14 godzin na dobę. Bardzo istotna jest konsekwencja w utrzymywaniu ciemności przez określoną część doby przez dwa miesiące. Po upływie tego czasu należy ustawić gwiazdę w jasnym, niezbyt ciepłym miejscu - ok. 18°C, o wilgotnym powietrzu. Pozwólmy roślinie zakwitnąć - i choć kwiaty są małe i niepozorne, to wraz z nimi roślina zaczyna wybarwiać swoje liście na czerwono - a na tym nam właśnie zależy!

 

 

 

______________________________